بعد از تعطیلات تابستان وارد دانشگاه می شویم. من نمی دانم چه اصراری است که هرترم به صورت گردشی جای اتاق ها با هم عوض شود، برحسب عادت با عجله سمت بردی میروی که کلاس ها روی آن نوشته شده بعد می بینی چیزی نیست می خواهی از آموزش بپرسی می بینی که ظاهرا جای اتاقشان عوض شده مساله دو تا می شود ، با کمی این طرف آن طرف رفتن و شلوغی جلوی برد خاص متوجه می شوی که از این به بعد لیست کلاس ها را باید از کجا ببینی. به هر حال وارد کلاس می شوی و استاد با جمعی از دانشجویانی که کارهای ترم پیششان را پیگیری می کنند وارد کلاس می شود و کلاس رسما شروع می شود. بعد از یک مکالمه کوتاه استاد کمی با تعجب به ما نگاه می کند: مطمئنید درست نشستید؟ با خود مرور میکنم امروز چند شنبه است، ساعت چند و این ساعت کلاس فلان پس درسته. و استاد دوباره با نگاه متعجب می گوید لیستی که دست من است فقط آقایون هستند. ما به همدیگر و به استاد نگاه می کنیم و کلی علامت سوال در ذهن که چه خبر شده است؟؟؟؟؟ از ته کلاس دانشجویی می گوید ظاهرا میخواهند طرح مجزا کردن کلاس ها را اجرا کنند و ما همینطور در بهت و حیرت به سر می بریم. بین کلاس بعد از کمی این طرف آن طرف رفتن آموزش را پیدا می کنیم می خواهیم از ایشان بپرسیم که به در بسته بر میخوریم ساعت حدود 3 است و ظاهرا ساعت کاری کارشناسان به اتمام رسیده ، سمت برد می رویم و می بینیم تنها کلاسی که در این ساعت چه برای خانم ها و چه برای آقایون است همین کلاس است و باز هم سر همان کلاس می نشینیم. با این اوصاف خدا عاقبت ما را تا آخر ترم به خیر کند.
| Design By : Pars Skin |
ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود یتیمان را پدر می شود و مادر محتاجان برادری را برادر می شود عقیمان را طفل می شود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه می شود در تاریکی ماندگان را نور می شود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را... به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهیز از معامله با ابلیس بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها... چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند /مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمیشود؟؟؟ که به شیطان پناه میبرید؟ که در عشق یافت نمی شود که به نفرت پناه می برید؟ که در سلامت یافت نمیشود که به خلاف پناه می برید؟ و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید؟ که انسانیت را پاس نمی دارید؟!
